Aktualności

W dniu 29 września 2016 roku sala w Pałacu Działyńskich w Poznaniu, stała się miejscem wyjątkowego wydarzenia naukowego. Oto emerytowany (88 l.) poznański naukowiec-socjolog, zaprezentował uniwersyteckiemu środowisku naukowemu stolicy Wielkopolski swoje najnowsze dzieło, książkę o frapującym tytule „Z pogranicza socjologii i historii – elementy warsztatu badawczego”.Ta niewielka objętościowo pozycja licząca zaledwie 149 stron, otwiera przed czytelnikiem, przede wszystkim socjologiem, zupełnie nowe, nowatorskie podejście do tej dyscypliny naukowej i pozwala też  niepraktykowany dotąd naukowy warsztat badawczy  nie tylko wzbogacić, ale w zasadzie całkowicie zmienić. . (Na zdjęciu okładka książki prof. dr hab. Andrzeja Kwileckiego )

Pogranicze socjologii i historii – za tym pojęciem kryje się głęboka intelektualna  refleksja nestora polskiej socjologii, który jak mało kto, zauważył jaki wpływ ma historia, czyli bieg wydarzeń na socjologię - naukę badającą w systematyczny sposób funkcjonowanie społeczeństw i zmiany w tych społeczeństwach, co więcej w poszczególnych środowiskach społeczeństw, a nawet w jednostkach. Zapowiedź ukazania się książki prof. Andrzeja Kwileckiego i jej promocja w dniu 29 września wzbudziła duże zainteresowanie. Salę w Pałacu Działyńskich wypełnili po brzegi naukowcy uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, rektorzy, profesorowie-koledzy Autora książki, a także Jego byli studenci oraz osobistości z życia politycznego i społecznego. (Na zdjęciu Autor promowanego dzieła – prof. dr hab. Andrzej Kwilecki wśród Osobistości przybyłych do Pałacu Działyńskich )..

Relacja z wydarzenia, jakim była promocja książki naukowca, nie jest miejscem do formułowania recenzji, można tylko pozwolić sobie na spostrzeżenie, iż książkę prof. dr hab. Andrzeja Kwileckiego należy czytać w sposób niekonwencjonalny, ponieważ Autor prowadzi nas do zrozumienia Jego socjologicznego warsztatu badawczego w istocie rzeczy przez osobiste doświadczenie życiowe i cały proces postrzegania otaczającej Go rzeczywistości. Na pozór niewielka i napisana ze swadą literacką książka prof. dr hab. Andrzeja Kwileckiego jest zatem dla wnikliwego, nowoczesnego socjologa dziełem trudnym i zmuszającym do wielu zaskakujących przemyśleń. Jest to książka naukowa, a zarazem publicystyczna i  ożywcza. (Na zdjęciu delegacja Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – od lewej w kole dyr. Edmund Dudziński oraz członek zarządu Towarzystwa – Dominik Górny.)

Uroczystość w Pałacu Działyńskich stała się okazją do wystąpień  prof. dr hab. Anny Wolff-Powęskiej, która w serdecznych i ciepłych słowach przedstawiła zebranym sylwetkę prof. dr hab. Andrzeja Kwileckiego i Jego wielki dorobek naukowy, oraz wystąpienia prof. dr hab. Witolda Molika, który omówił wyjątkowy proces badawczy jaki w pracy naukowej stosował Autor.  Z serdecznymi słowami do Autora zwrócił się też przedstawiciel Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dyrektor Bura Towarzystwa – Edmund Dudziński. Oczywiście głos zabrał też Autor książki opowiadając – chwilami żartobliwie -  o tym, co było przyczyną  ujawnienia się jego zainteresowań naukowych i początkiem kariery badawczej – między innymi była to sztuka, muzyka, ciekawość świata i ludzi, a nawet historia szachów, zrozumienie tej intelektualnej dziedziny zabawy  i wreszcie sama mistrzowska gra w szachy. (Na zdjęciu dyrektor Biura Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – Edmund Dudziński z serdecznymi słowami gratulacji i uznania w imieniu całego środowiska Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego zwrócił się do Autora.)

Podczas uroczystości w Pałacu Działyńskich - prof. dr. hab. Andrzej Kwilecki jest członkiem Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, Honorowym Członkiem Towarzystwa oraz Laureatem Honorowej Nagrody Złotego Hipolita - nie zabrakło oczywiście przedstawicieli naszego Towarzystwa. Do Pałacu Działyńskich na promocję Książki Profesora przybyli: dyrektor Biura Towarzystwa - Edmund Dudziński i członek zarządu Towarzystwa – Dominik Górny.  Z okazji wydania książki prof. dr hab. Andrzeja Kwileckiego dyrektor Edmund Dudziński w towarzystwie Dominika Górnego przekazał Dostojnemu Autorowi, przyznane Mu przez prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr Mariana Króla „Medal Okolicznościowy z Okazji 200. Rocznicy Urodzin Hipolita Cegielskiego” oraz „Medal Pamiątkowy 250-lecia Królewskiego Orderu Świętego Stanisława Biskupa Męczennika. Profesor dziękując za te wyróżnienia stwierdził: „Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego zawsze potrafiło doceniać ludzi, którzy swoje życie poświęcili pracy organicznej. I tak się zdarzyło, że dostrzegło także i mnie. Jestem wzruszony”.(Na zdjęciu: dyrektor Edmund Dudziński przekazuje Dostojnemu Profesorowi medale  przesłane przez  prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr Mariana Króla.)

Uroczystość była wzbogacona recitalem muzycznym w wykonaniu Marty Wryk,  - mezzosopran i Laury Sobolewskiej - fortepian.

Andrzej Saski
Foto: Jerzy Gołębiewski ®2016

___________________________________________

A oto Sylwetka prof. dr hab. Andrzeja Kwileckiego
Członka Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego
Honorowego Członka Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego
Wielokrotnego Członka Kapituł Honorowego I Złotego Hipolita

Andrzej Kwilecki urodził się 23 października 1928 roku w Kwilczu (pow. Międzychód). Drugą wojnę światową przeżył na wysiedleniu w Generalnej Guberni, z czym łączyła się powojenna nauka najpierw w gimnazjum w Krośnie {1945), następnie w latach 1946- -1948 w Krakowie (Gimnazjum i Liceum Humanistyczne im. Króla Jana III Sobieskiego). We wrześniu 1948 roku zamieszkał w Poznaniu. Studiował na dwóch kierunkach uniwersyteckich; prawie i socjologii. W grudniu 1952 roku otrzymał tytuł magistra w tych dwóch dziedzinach. W toku studiów utrzymywał się z różnych zajęć, między innymi w latach 1950-1951 pracował jako bibliotekarz w Bibliotece Raczyńskich, z której został zwolniony ze względu na „obcość klasową". Z tych samych powodów pozbawiono go - po miesiącu od przyznania - stypendium studenckiego.

W latach 1954-1958 zatrudniony był na podstawie nakazu pracy w Szkole Podstawowej nr 42 w Poznaniu. W 1958 roku rozpoczął pracę naukową. Na Uniwersytecie im Adama Mickiewicza zdobywał stopnie naukowe doktora {1964), doktora habilitowanego (1969), profesora (1976). W latach 1958-1972 pracował w Instytucie Zachodnim. Na UAM od 1 kwietnia 1972 roku: dyrektor Instytutu Socjologii (1972-1981), prorektor (1982-1984). W latach 1975-1990 członek redakcji „Studiów Socjologicznych", 1982-1990 zastępca redaktora naczelnego „Ruchu Prawniczego, Ekonomicznego i Socjologicznego", 1985-1987 przewodniczący Komitetu Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Był profesorem w Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales w Paryżu w 1976 i 1979 roku. W latach 1999-2009 prowadził seminarium magisterskie w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych i Dziennikarstwa. ( Wg książki "Z pogranicza socjologii i historii")