STATUETKA PRZYJACIEL POLSKI I POLAKÓW
Przyjaciel Polski i Polaków
W piątek, w dniu 15 października 2010 roku w siedzibie Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu, odbyła się niecodzienna uroczystość goszczenia przez Prezydenta Towarzystwa – dr Mariana Króla przebywającego w Polsce profesora Samuela Pohorylesa wraz z Jego Małżonką. Okazją do tej miłej uroczystości było przyznania profesorowi Samuelowi Pohorylesowi przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego Statuetki Honorowego Hipolita oraz nadanie Mu Godności Przyjaciela Polski i Polaków. W ceremonii udział wzięli: rektor Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu – prof. Grzegorz Skrzypczak; prorektor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza – prof. Zbigniew Pilarczyk; prezes Towarzystwa Agronomicznego – prof. Franciszek Borówczak; przyjaciel profesora Samuela Pohorylesa – Józef Lewiński; reprezentant Centrum Szymona Peresa dla Pokoju – Karol Drozd; wiceprezes Towarzystwa Miłośników Miasta Poznania – Jędrzej Stefan Płaczkowski; kanclerz Loży BCC, prezes zarządu firmy Nickel – Marian Nickel; wiceprzewodnicząca Rady Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w RP – Alicja Kobus; oraz reprezentanci Urzędu Wojewody Wielkopolskiego, Urzędu Marszałka Województwa Wielkopolskiego, Urzędu Miasta Poznania. Obecni byli też przedstawiciele Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego z dyrektorem Biura Zarządu Towarzystwa – Edmundem Dudzińskim oraz David Ney.
Ceremonii wręczenia Dostojnemu Laureatowi Statuetki Honorowego Hipolita dokonał Prezydent Towarzystwa – dr Marian Król. Dyplom Godności Przyjaciela Polski i Polaków, Dostojnemu Laureatowi przekazał rektor Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu – prof. Grzegorz Skrzypczak. Następnie głos zabrał prof. Samuel Pohoryles. Dziękując za wyróżnienie podkreślił, że ceni je sobie niezwykle wysoko, bo – jego zdaniem – jest to wyróżnienie środowiska naukowego i intelektualnego, z którym on tak bardzo czuje się związany. Po części oficjalnej Dostojny Laureat i Jego Małżonka przy filiżance kawy długo rozmawiali z przybyłymi na uroczystość osobistościami. (Na zdjęciu prof. Samuel Pohoryles – z lewej, z Prezydentem Towarzystwa, dr Marianem Królem w chwilę po wręczeniu Dostojnemu Laureatowi Statuetki Honorowego Hipolita )
Prof. Samuel Pohoryles
Prof. Samuel Pohoryles urodził się 22 kwietnia 1928 roku we Lwowie, w bardzo zamożnej rodzinie właścicieli ziemskich z okolic Tarnopola. Dzieciństwo spędził w swoim rodzinnym majątku w Hińkowcach. Była to wieś w południowej części ówczesnej Polski, położona niedaleko miasta Zaleszczyki, w pobliżu Dniestru – który do 1939 roku wyznaczał granicę między Polską a Rumunią. Korzeni nazwiska Samuela – Pohoryles – można szukać już w XVII wieku. Z całą pewnością jest to nazwisko pochodzenia słowiańskiego i można je tłumaczyć: „na zalesionych wzgórzach”. Niezwykle liczna rodzina Pohorylesów wywodzi się z miasta Husiatyn. Jej członkowie rozjechali się stamtąd po całym świecie – trafili do Europy, Stanów Zjednoczonych, Kanady, Australii i Izraela. Tak się składa, że Olga, żona Samuela, podobnie jak on urodziła się we Lwowie. Jej ojciec, dr Izydor Joszpa, był szanowanym lekarzem w Husiatynie.
Czas drugiej wojny światowej dla rodziny Samuela i dla rodziny Jego obecnej Małżonki to czas niezwykle trudny, czas walki o przetrwanie w otchłani holokaustu, o którym oboje nie lubią dzisiaj i nie chcą nawet wspominać.
Po drugiej wojnie światowej, w 1947 roku Samuel ukończył szkołę średnią w Szczecinie po czym podjął studia w Akademii Handlu Zagranicznego. Następnie ukończył Akademię Ekonomiczną i kontynuował naukę na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego, specjalizując się w problemach rozwoju gospodarczego oraz gospodarce żywnościowej. Już w wieku 22 lat zdołał osiągnąć asystenturę i wkrótce został wykładowcą. W 1954 roku został mianowany na dziekana Wydziału Ekonomicznego Akademii Rolniczej w Szczecinie. W grudniu tego samego roku poznał swoją przyszłą żonę, Olgę Joszpę, piękną młodą lekarkę, pracującą w przychodni chorób wewnętrznych we Wrocławiu. Olga i Samuel pobrali się w 1957 roku. Postanowili wyemigrować do Izraela. Olga dotarła tam ze swoimi rodzicami jako pierwsza, ponieważ polskie władze z początku nie zezwoliły Samuelowi na wyjazd. Ostatecznie Olga i Samuel znaleźli się w Izraelu w 1958 roku. W późniejszym okresie Samuel studiował na Wydziale Rolniczym Uniwersytetu w Bonn, w Instytucie Badań Rolniczych na Oxfordzie oraz na Wydziale Gospodarki Lądowej Uniwersytetu Cambridge.
Kiedy w 1958 roku przybył do Izraela, od razu skierowano go do ulpanu (szkoła języka hebrajskiego), po to, by mógł opanować język. Wkrótce po tym Samuel poznał profesorów czołowych izraelskich uniwersytetów. Cztery miesiące po przyjeździe do Izraela został zatrudniony w Departamencie Badawczym Ministerstwa Rolnictwa. Zajmował się przede wszystkim planowaniem rozwoju rolnictwa i analizowaniem bieżących potrzeb. Kiedy w Ministerstwie Rolnictwa powstało Centrum Osadnictwa Rolniczego i Planowania oraz Rozwoju Wiejskiego, Samuel został mianowany dyrektorem Departamentu Badań i Doradztwa Gospodarczego. W tym samym okresie został także zastępcą dyrektora ds. Planowania. W 1977 roku Ariel Sharon – ówczesny Minister Rolnictwa – mianował go dyrektorem ds. Planowania i Rozwoju Wsi. Samuel piastował to stanowisko do 1993 roku.
W 1989 roku Samuel Pohoryles przyjechał do Polski: odwiedził wówczas Wrocław i Szczecin. Choć była to podróż prywatna, eksperci do spraw rolnictwa wielokrotnie zwracali się do niego, prosząc o rady. W tym samym okresie do Polski przyjechał amerykański zespół, który miał wspomóc kraj w procesie transformacji, ułatwiając przejście z gospodarki planowej na rynkową. Samuel przyczynił się do pomyślnego zakończenia tego procesu i w dalszym ciągu pełnił funkcje doradcze, kiedy tylko było to potrzebne. Został między innymi zagranicznym członkiem Sowieckiej Akademii Nauk Rolniczych – obecnie Rosyjskiej Akademii Nauk Rolniczych. Był profesorem na Wydziale Geografii Uniwersytetu w Tel Awiwie, w Instytucie Horowitza na rzecz Rozwoju Krajów Rozwijających się oraz na Wydziale Rolnictwa Uniwersytetu Hebrajskiego, gdzie zajmował się międzynarodowymi projektami i programem Nowoczesnych Technologii Rolniczych. Przez lata piastował też stanowisko prezesa Polsko-Izraelskiego Komitetu Rolniczego i do dziś współpracuje z jego obecnym prezesem. Podróżuje po całym świecie jako konsultant do spraw rozwoju rolnictwa i wsi. Od 1996 roku jest też aktywnym członkiem Centrum Szymona Peresa dla Pokoju – najpierw jako doradca specjalny, następnie na stanowisku dyrektora generalnego Andreas Agricultural Development Trust, a od 2000 roku jako zastępca dyrektora generalnego Centrum Peresa.
Samuel Pohoryles został uhonorowany licznymi nagrodami międzynarodowymi. W 1989 roku otrzymał od Biura Współpracy Międzynarodowej Amerykańskiego Departamentu Rolnictwa Międzynarodową Nagrodę za Pracę na Rzecz Rozwoju Rolnictwa na Świecie i Środkowym Wschodzie. Zostało mu też poświęcone osobne hasło w szóstym wydaniu „Who is Who in the World”, wydawnictwa Marquis z Chicago w stanie Illinois. Z kolei w marcu 1978 roku Międzynarodowe Centrum Biograficzne w Cambridge przyznało mu tytuł „Człowieka Zasłużonego”.
Polski Prezydent Lech Wałęsa odznaczył Samuela Pohorylesa w listopadzie 1994 Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W maju 2002 roku ówczesny Prezydent Polski Aleksander Kwaśniewski odznaczył go z kolei Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. 10 czerwca 2008 roku prof. Samuel Pohoryles otrzymał od Prezydenta Lecha Kaczyńskiego Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej. Polski Minister Rolnictwa Artur Balazs przyznał mu w 2000 roku Odznakę za Zasługi dla Rolnictwa, a rektor szczecińskiej Akademii Rolniczej uhonorował go w 1997 roku medalem „Zasłużony dla Akademii Rolniczej w Szczecinie”.
W dniu 15 października 2010 roku podczas ostatniego pobytu Polsce, w październiku 2010 roku, kiedy przebywał w Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, gdzie w dniu 14 października wygłosił wykład na temat „Kluczowe parametry rolnictwa XXI wieku”, prof. Samuel Pohoryles otrzymał nadane Mu przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego wyróżnienia - Statuetkę Honorowego Hipolita i Godność Przyjaciela Polski i Polaków.
Z belgijskim paszportem i z polskim sercem...
„Honorowy Hipolit” dla Jean’a Zarzeckiego
16 września 2008 roku w siedzibie Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu odbyła się kameralna uroczystość uhonorowania francuskiego przemysłowca polskiego pochodzenia, Jean’a Zarzeckiego nagrodą „Honorowego Hipolita” przyznaną Mu przez Kapitułę „Honorowego Hipolita” za całokształt Jego działalności na rzecz umacniania stosunków gospodarczych między Francją, a Polską, za wspomaganie polskiej nowej przedsiębiorczości po zmianie ustrojowej i za jego działalność charytatywną. Wręczenia dyplomu i statuetki „Honorowego Hipolita” laureatowi dokonał osobiście Prezydent Towarzystwa – dr Marian Król, w obecności członka Kapituły – prof. Andrzeja Kwileckiego oraz członków Towarzystwa. Jean Zarzecki serdecznie podziękował za wyróżnienie stwierdzając, że otrzymana statuetka „Honorowego Hipolita” będzie zawsze dla niego niezwykle cenna. Po ceremonii przekazania wyróżnienia Jean Zarzecki został przyjęty przez Prezydenta dr. Mariana Króla, z którym w rozmowie wspominał swoją dawną działalność. ( Na zdjęciu: od lewej - Prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr Marian Król wręcza Jean’owi Zarzeckiemu Statuetkę Honorowego Hipolita ). Poniżej sylwetka Laureata:
Jean Zarzecki
Chociaż urodził się w Belgii ( 1934 ) w rodzinie polskich emigrantów, chodził do belgijskich szkół, a w późniejszych latach mieszkał i pracował we Francji, zachował w sobie wyniesiony z rodzinnego domu język polski i polski patriotyzm. Kiedy nastały sprzyjające warunki, wykorzystując swoje doświadczenie jako przedsiębiorca, a miał za sobą karierę między innymi doradcy ministra handlu zagranicznego Belgii, administratora i dyrektora generalnego licznych spółek akcyjnych, Jean Zarzecki aktywnie zaczął działać na rzecz wspierania tworzącej się nowej polskiej przedsiębiorczości i nawiązywania kontaktów pomiędzy polskimi, a francuskimi sferami gospodarczymi. Od samego początku lat dziewięćdziesiątych często odwiedzał Polskę dając się poznać jako prezydent i założyciel Francusko-Polskiej Izby Handlowej i Przemysłowej, założyciel pierwszej Izby Handlowej Inter-Polcom w Polsce, mającej na celu promocję inwestycji zagranicznych w Polsce ludzi pochodzenia polskiego, twórca francuskiego komitetu do Sprawy Budowy Zamku Królewskiego w Warszawie, założyciel Izby Handlowo-Przemysłowej Francusko - Polskiej w Paryżu i w Warszawie, wreszcie jako twórca we Francji i w Belgii towarzystw do sprawy budowy Szpitala-Pomnika Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.
Wszyscy, którzy mieli okazję spotkać się i poznać z Jean’em Zarzeckim wspominają jego działalność z satysfakcją, a jego osobiście jako serdecznego, życzliwego człowieka, przywiązanego do kraju jego przodków, przemysłowca, ale i działacza charytatywnego.
Jean Zarzecki za swoją działalność otrzymał wiele wyróżnień i odznaczeń, polskich i francuskich, a wśród nich prestiżowy polski Order Uśmiechu.
Statuetka „Honorowego Złotego Hipolita”
oraz Godność „Przyjaciel Polski i Polaków”
dla Premiera Hesji - Rolanda Kocha
Wizyta prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr Mariana Króla i wicemarszałka województwa wielkopolskiego – Leszka Wojtasiaka w Wiesbaden, stolicy niemieckiej Hesji, w dniu 4 września 2008 roku związana była z niecodziennym wydarzeniem – przekazaniem premierowi Hesji, panu Rolandowi Kochowi przyznanej mu przez Kapitułę Statuetki „Honorowego Złotego Hipolita” pod przewodnictwem prof. Stanisława Lorenca – rektora poznańskiego Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza, Statuetki „Honorowego Złotego Hipolita” wraz z dyplomem Godności „Przyjaciel Polski i Polaków”.
Kameralna uroczystość przekazania Dostojnemu Laureatowi obu wyróżnień odbyła się w siedzibie urzędu premiera Hesji z udziałem zaproszonych przez Laureata osobistości z jego urzędu oraz władz stolicy Hesji – Wiesbaden. Obecni byli też przedstawiciele miejscowych mediów. Po ceremonii powitania krótkie przemówienie wygłosił prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr Marian Król. Zwracając się do premiera Rolanda Kocha powiedział on:
„Szanowny Panie Premierze!
Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego, które reprezentujemy wspólnie z Panem Marszałkiem jest organizacją poza rządową. Jest społeczną inicjatywą obywatelską skupiającą naukowców, przedstawicieli sfery gospodarczej, ludzi kultury, sztuki i mediów. Wszystkich tych, którzy pragną upowszechniać i umacniać w społeczeństwie szacunek dla pracy, poszanowania tradycji patriotycznych, doceniania i rozwijania dorobku minionych pokoleń. Prowadzimy szereg projektów edukacyjnych, program stypendialny dla młodzieży, Forum Gospodarcze, program wspierania przedsiębiorczości. Jesteśmy wydawcami europejskiego magazynu internetowego EUROPARTNER”, internetowego wortalu promocyjnego „BestFirma” i wielu innych pozytywistycznych inicjatyw.
Panie Premierze!
Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego w Poznaniu wraz z Kapitułą Statuetki Honorowego Złotego Hipolita pod przewodnictwem prof. Stanisława Lorenca – rektora Uniwersytetu imienia Adama Mickiewicza przyznała Panu Premierowi Statuetkę „Honorowego Złotego Hipolita” wraz z godnością „Przyjaciel Polski i Polaków”.
Dziś mam przyjemność w imieniu Kapituły i Towarzystwa wręczyć panu, wraz z panem Leszkiem Wojtasiakiem wicemarszałkiem województwa wielkopolskiego, naszą specjalną nagrodę, aby w ten symboliczny sposób podziękować Panu Premierowi za wspieranie Polski i naszej Wielkopolski w aspiracjach Europejskich.
Przyznając Panu Premierowi Statuetkę „Honorowego Złotego Hipolita” wraz z Godnością „Przyjaciel Polski i Polaków” pragnę w imieniu Kapituły i Towarzystwa wyrazić nasz szacunek i uznanie dla Pana działalności społeczno-politycznej i gospodarczej, szczególnie dla rozwijania szerokiej współpracy z Wielkopolską, umacniania solidaryzmu społecznego i międzynarodowego, a także za zasługi w rozsławianiu dobrego imienia Polski i Polaków w Europie i na Świecie.
Nagroda ta jest przyznawana dopiero od dwóch lat. Pierwszą Statuetkę wraz z godnością przyznano panu Wacławowi Havlowi – b. prezydentowi Czechosłowacji i Czech. Dziś wręczamy drugą Statuetkę wybitnemu obywatelowi Niemiec panu Premierowi Hesji Rolandowi Kochowi.
W ten sposób nasze Towarzystwo wyróżnia ludzi prawych, oddanych sprawie upowszechniania i utrwalania uniwersalnych wartości patriotycznych i moralnych, przywracania szacunku dla pracy służącej ogółowi i umacniania międzynarodowego solidaryzmu społecznego.
Fakt przyjęcia przez Pana Premiera Statuetki „Honorowego Złotego Hipolita” zalicza Pana do grona „Przyjaciół Towarzystwa”.
Następnie prezydent Towarzystwa - dr Marian Król oraz wicemarszałek województwa wielkopolskiego - Leszek Wojtasiak przekazali premierowi Rolandowi Kochowi przyznane mu wyróżnienia.
Premier Roland Koch w serdecznych słowach podziękował za wyróżnienie, podkreślił swoją sympatię dla regionu wielkopolskiego, dla Polski i Polaków, zwrócił uwagę na znaczenie bliskiej współpracy obu regionów – Hesji i Wielkopolski dla zachodzących procesów integracyjnych w ramach Unii Europejskiej, dla zbliżania społeczeństw obu regionów, budowaniu trwałych, serdecznych więzi między ludźmi.
Uroczystość zakończyła przyjacielska, w atmosferze wzajemnej przyjaźni, rozmowa na temat poszerzania współpracy i kontaktów, wymiany doświadczeń na przyszłość.
Poniżej prezentujemy obszernie sylwetkę premiera Rolanda Kocha:
Roland Koch - premier Hesji
Roland Koch urodził się 24 marca 1958 we Frankfurcie nad Menem. Jest żonaty od 1983 roku i mieszka wraz z żoną Anke oraz dwoma synami - Dirkiem i Peterem w Eschborn. W1977 roku zdał maturę i ukończył służbę wojskową.W 1982 roku zdał pierwszy państwowy egzamin prawniczy, w 1985 roku drugi, a od 1985 roku był samodzielnym radcą prawnym w rodzinnej gminie Eschborn. Zajmował się przede wszystkim zagadnieniami związanymi z prawem gospodarczym. Roland Koch pochodzi z domu o tradycjach politycznych, działalność jego ojca jako posła CDU w Heskim Landtagu spowodowała, że wcześnie trafił do Unii Młodych. Od 1983 do 1987 roku był przedstawicielem przewodniczącego Związku Krajowego tej organizacji.
Kiedy Roland Koch miał 21 lat CDU wyznaczyła go na stanowisko starosty powiatu Main - Taunus, najmłodszego starosty w historii Niemiec. Kiedy składał urząd po 10 latach wciąż był najmłodszy. Jednocześnie z pełnioną funkcją starosty pracował przez ponad dekadę do roku 1993 jako radny Miasta Eschborn. Od 1989 do 1997 roku był przewodniczącym frakcji CDU w powiecie. W 1987 roku został wybrany przez obywatelki i obywateli wschodniej części powiatu Main - Taunus do Heskiego Landtagu.
Od 1991 roku Roland Koch był przedstawicielem przewodniczącego, od 1993 roku do rozpoczęcia sprawowania urzędu, przewodniczącym frakcji parlamentarnej CDU w Landtagu. W styczniu 1998 roku został wybrany większością 97 proc. głosów na przewodniczącego CDU w Hesji. 7 lutego 1999 roku wygrał z najlepszym wynikiem wybory do Landtagu, a 7 kwietnia 1999 roku został wybrany premierem Hesji.
Roland Koch jest członkiem „Białego Kręgu”, organizacji wspierającej ofiary przestępstw oraz działającej na rzecz zapobieganiu przestępstwom. Jako zainteresowany kulturą polityk CDU, stał się także współinicjatorem „Manifestu z Darmstadt” dla wspierania kultury i sztuki, w ramach tej działalności jest patronem festiwali w Heppenheim. Od wielu lat staje po stronie ochrony praw człowieka i walczy przeciwko zniewoleniu narodu tybetańskiego. W swoim ściśle ograniczonym czasie wolnym chętnie gotuje.
Rolad Koch od początku kontaktów z Województwem Wielkopolskim włączył się aktywnie do ich kreowania. Warto podkreślić , że to za sprawą Rolanda Kocha już w październiku 1999 roku Heska Kancelaria Stanu w Wiesbaden przyjęła pierwszą stażystkę z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Wielkopolskiego, która miała także okazję zapoznać się z funkcjonowaniem zupełnie nowej jednostki jakim było Przedstawicielstwo Hesji przy Komisji Europejskiej w Brukseli. W efekcie dalszych kontaktów zarówno o charakterze politycznym jak i na gruncie przedmiotowym widząc dobre perspektywy współpracy między Wielkopolską a Hesją Premier Roland Koch podpisał w dniu 7 grudnia 2000 r. Wspólną Deklarację o współpracy miedzy obu regionami.
W wyniku podpisania Wspólnej Deklaracji , Premier Roland Koch podjął skuteczne działania w celu utworzenia bezpośredniego połączenia lotniczego między drugim największym w Europie lotniskiem transkontynentalnym Frankfurt am Main, a lotniskiem Poznań – Ławica.
Oficjalne otwarcie połączenia miało miejsce w dniu 27 października 2002 r. a więc w niecałe dwa lata po podpisaniu Wspólnej Deklaracji o współpracy, co uznano za bardzo duży sukces, bowiem udało się tego dokonać w tak krótkim czasie mając na uwadze fakt, iż w tym czasie obowiązywały inne zasady prawne w komunikacji lotniczej między państwami UE i nie członkami UE. Należy też zaznaczyć, że wcześniej przy poparciu Premiera Hesji, tj. 22.11.2000 roku podpisano Porozumienie o partnerstwie między obu ww. portami lotniczymi.
Dalszym efektem było wsparcie rządu Hesji dotyczące podpisania umowy twinningowej dotyczącej „Wzmocnienia administracji zajmującej się polityką regionalną” w ramach Programu PHARE 2000, przez co od października 2001 roku do lutego 2003 roku uzyskano wzorce funkcjonowania administracji lokalnej i regionalnej oraz ich otoczenia w kontekście przygotowań do akcesji z Unią Europejską.
Inną bardzo cenną inicjatywą Premiera Rolanda Kocha, było udostępnienie Województwu Wielkopolskiemu pomieszczeń w Przedstawicielstwie Hesji przy Unii Europejskiej przez co od dnia 15 .07. 2003 roku Biuro Informacyjne Województwa Wielkopolskiego mogło zacząć pracować. Jest to obecnie bardzo ważny punkt kontaktowy Wielkopolski w stolicy UE , Brukseli.
W dniu 11 września 2001 roku , z inicjatywy Premiera Hesji , na mocy specjalnego porozumienia zawartego pomiędzy Rządem Krajowym Hesji, a Zarządem Fundacji Użyteczności Publicznej stworzone zostały ramy dla realizacji wieloletniego projektu pod nazwą: Program podnoszenia kwalifikacji pracowników administracji Województwa Wielkopolskiego, dzięki czemu do chwili obecnej z możliwości doskonalenia zawodowego w zakresie zagadnień leżących w gestii samorządu lokalnego i regionalnego oraz administracji rządowej, tj. w oparciu o odbyte staże zawodowe w urzędach i instytucjach na terenie Hesji, przeszkolono dotychczas prawie 70 osób. Koszty zostały w 100 procentach pokryte przez Fundację. Program ten będzie dalej kontynuowany. Należy zaznaczyć , że Premier Roland Koch poparł w całości inicjatywę utworzenia na bazie tego programu Europejskiej Akademii Regionów , która jakkolwiek nie ma formy zinstytucjonalizowanej, ale chodzi w tym przypadku utworzenie sieci współpracy na szerszej płaszczyźnie wśród kilku regionów europejskich, tym dodatkowo: Turyngii, Nadrenii-Palatynatu, Województw Opolskiego i Opolskiego, Regionu Środkowe Czechy, Obwodu Lwowskiego oraz wyjątkowo Węgry.
Celowość utworzenia tego rodzaju platformy wymiany doświadczeń potwierdziły dotychczasowe doświadczenia.
Na okres pierwszych trzech lat na realizację tego projektu zabezpieczona jest kwota 1,5 mln euro. Ta inicjatywa daje duże szanse dla promocji Wielkopolski , w tym jej gospodarczego potencjału zarówno w stosunku do partnerów UE ale także w stosunku do regionów Ukrainy a także Białorusi i Rosji w części dotyczącej szkoleń dla tamtejszych kadr administracji regionalnej.
Roland Koch jako wielki zwolennik aktywnego udziału młodzieży w ramach współpracy regionalnej osobiście interesował się przebiegiem projektu BALLANCE 2006, którego zasadniczym celem było popularyzowanie różnych form tolerancji, gry fair i zwalczania zjawisk przemocy i rasizmu na boiskach Piłkarskich Mistrzostw Świata w 2006 roku w Niemczech. W projekcie uczestniczyła młodzież z Wielkopolski, Hesji (region wiodący), Akwitanii oraz specjalna grupa z Wielkiej Brytanii. Program w pełni osiągnął swoje cele przez co będzie realizowany na terenie Południowej Afryki przed Piłkarskimi Mistrzostwami Świata w 2010 roku. Młodzież z Wielkopolski została wyróżniona za wzorowe zaangażowanie merytoryczne i postawę etyczną.
Innym przykładem z tego zakresu jest prowadzony od 1992 roku konkurs pod nazwą Nagroda Młodzieżowa organizowany w Hesji od 1992 roku dla młodzieży szkolnej i studentów, od 2006 roku uczestniczą w nich regiony partnerskie Hesji – Wielkopolska i Emilia - Romagna, od 2008 roku będzie także Akwitania. Organizatorami są: Heska Akademia Badań i Planowania na Terenach Wiejskich z siedzibą w Kassel. Jest ona stowarzyszeniem użyteczności publicznej, które zajmuje się działalnością na rzecz wspierania i rozwoju terenów wiejskich. Jedną z form działalności stowarzyszenia jest przyznawanie corocznie Nagrody Młodzieżowej za pracę pisemną lub nagranie radiowe, film itd. na wybrany przez Akademię temat z zakresu problematyki związanej z terenami wiejskimi, ochroną środowiska, rolnictwem itp. Pula nagród dla zwycięzców konkursu to 5 tys. Euro. oraz wizyta w Hesji podczas uroczystego rozdania nagród. Ten projekt znalazł silne poparcie Rolanda Kocha. Dotychczas młodzież z Wielkopolski zdobyła:
temat 2006 roku : Kulturalne elementy lokalnej identyfikacji, co powinniśmy rozwijać i utrzymywać dla przyszłości w zjednoczonej Europie. (Wielkopolska 2 Nagroda i wyróżnienie), temat 2007 - Turystyka na terenach wiejskich (Wielkopolska 1 Nagroda i 2 wyróżnienia) nadesłano 35 prac.
Należy także pamiętać o tym, iż z inicjatywy Rolanda Kocha , Heska Kancelaria Stanu czterokrotnie pokryła koszty udziału Wielkopolski w największym święcie regionalnym landowym w Niemczech pod nazwą Hessentag: Idstein 2002; Bad Arolsen (2003), Weilburg (2005) i Butzbach (2007). Łączna ilość zwiedzających ok. 3,4 mln.
Przestawiając niektóre inicjatywy premiera Hesji Rolanda Kocha , względnie przykłady jego wsparcia dla pomysłów, które później znalazły swoje odzwierciedlenie w konkretnych projektach nie sposób nie wspomnieć o Centrum Kooperacji Gospodarczej Hesja – Polska , które utworzone w 1996 roku w Poznaniu , funkcjonuje do dnia dzisiejszego , przy czym jego aktywność i znaczenie znacznie wzrosło od 2000 roku. Utworzona jako jednostka – obecnie podporządkowana Hessen Agentur GmbH jest powołana do działań w sferze udzielania poradnictwa i pośredniczenia w nawiązywaniu więzi kooperacyjnych między podmiotami polskimi i niemieckimi.
Premier Hesji Roland Koch jest jedynym spośród szefów władz 13 regionów partnerskich Województwa Wielkopolskiego, który w widoczny sposób osobiście inicjuje, śledzi przebieg realizacji projektu i dokonuje jego podsumowania głównie od strony politycznej oraz częściowo merytorycznej.
Statuetka Honorowego Hipolita
za rozwój współpracy gospodarczej
Polska- Rosja
dla Nikolaja Iwanowicza Zachmatowa
Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego z wielkim zainteresowaniem obserwuje rozwój współpracy gospodarczej, naukowej i kulturalnej pomiędzy Polską, a państwami naszych sąsiadów, pomiędzy Polakami, a obywatelami innych państw życzliwymi dla Polski. Dając temu wyraz Kapituła Honorowego Hipolita uchwaliła wyróżnić Statuetką Honorowego Hipolita Radcę Handlowego Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie – pana dr Nikołaja Iwanowicza Zachmatowa. Skromna uroczystość przekazania Statuetki i stosownego dyplomu panu dr. Zachmatowowi odbyła się w dniu 12 czerwca 2008 roku w rezydencji Ambasady Federacji Rosyjskiej w Warszawie. Statuetkę Honorowego Hipolita laureatowi przekazał prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr Marian Król, który w krótkim wystąpieniu omówił zasługi pana Zachmatowa dla rozwoju współpracy gospodarczej Rosji z Polską. ( Na zdjęciu powyżej moment przekazania Statuetki laureatowi. W pierwszym rzędzie od prawej: prezydent Towarzystwa – dr Marian Król, laureat – dr Zachmatow, oraz polski biznesmen, uczestnik uroczystości – Aleksander Lesz. ). Poniżej prezentujemy sylwetkę pana Zachmatowa.
Nikołaj Iwanowicz Zachmatow
Nikołaj Zachmatow ukończył w roku 1968 wydział ekonomiczny na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. Ma tytuł doktora nauk ekonomicznych. Włada angielskim, niemieckim, szwedzkim i polskim językami w mowie i piśmie. W resorcie międzynarodowych stosunków ekonomicznych pracuje od roku 1974. W latach 1982-1987 - pracował jako przedstawiciel Instytutu Ekonomii Światowego Systemu Socjalistycznego przy Przedstawicielstwie handlowym ZSRR w PRL. W latach 1995-1998 pracował jako dyrektor departamentu współpracy handlowo-ekonomicznej z krajami Europy i Ameryki Północnej ministerstwa stosunków gospodarczych z zagranicą Rosji. Ma duże doświadczenie w pracy dyplomatycznej - około 10 lat praca w systemie MSZ Rosji, w tym, 1990 - 1995 - radca ekonomiczny Ambasady Rosji w Polsce. Od listopada 1999 do dnia dzisiejszego pracuje jako Przedstawiciel Handlowy Rosji w Polsce.
Ukierunkowana i konsekwentna działalność kierowanego przez pana Zachmatowa Przedstawicielstwa Handlowego, skierowana jest na zaktywizowanie kontaktów z czołowymi przedstawicielami polskiego biznesu i kierownictwem struktur komercyjnych. Jego liczne wystąpienia w mediach sprzyjały rozwojowi polsko-rosyjskich stosunków i kształtowaniu pozytywnego wizerunku Rosji, tak w środowiskach biznesowych Polski, jak i Polski w środowiskach rosyjskich.
Z jego inicjatywy i przy bezpośrednim udziale doskonali się baza prawna polsko-rosyjskich stosunków handlowych i gospodarczych. Prowadzone są prace kształtujące strategię polityczno-ekonomiczną współczesnych stosunków polsko-rosyjskich jak również i rozszerzenie bazy prawnej stosunków dwustronnych. Została utworzona Polsko-Rosyjska Rada Biznesu oraz kilka innych dwustronnych stowarzyszeń przedsiębiorców. Jako przedmiot szczególnej troski przedstawicielstwa handlowego w stosunkach handlowo-gospodarczych pomiędzy Polską, a Rosją jest kierunek Kaliningradzki. Biorąc pod uwagę aktywną pozycję przedstawiciela handlowego odnotowywany jest wzrost polskich inwestycji w Rosji i stworzenie sprzyjającego klimatu dla inwestycji rosyjskich w Polsce.
Przez cały czas pracy pana Zachmatowa na stanowisku przedstawiciela handlowego obrót handlowy między Polską, a Rosją wzrósł czterokrotnie - z 3,4 mld. dol.USD do 12,6 mld.dol. USD w roku 2005. W rezultacie Polska z powodzeniem znalazła się w pierwszej dziesiątce ważniejszych partnerów handlowych Rosji.
Statuetka Honorowego Hipolita
za umacnianie przyjaźni niemiecko-polskiej
W dniu 27 maja 2008 roku w siedzibie Instytutu Zachodniego w Poznaniu odbyła się niecodzienna uroczystość uhonorowania zagranicznego naukowca, dyrektora Niemieckiego Instytutu Historycznego (DIH) w Warszawie – prof. Klausa Ziemera wyróżnieniem przyznanym Mu przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego, Statuetką Honorowego Hipolita, w uznaniu Jego zasług w umacnianiu przyjaźni niemiecko-polskiej. Statuetkę wręczył prof. Ziemerowi Prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego – dr. Marian Król. W krótkim wystąpieniu dr Marian Król podkreślił, że prof. Ziemer jest znakomitym znawcą polskiej historii, laureatem nagrody polskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych za wkład w rozwijanie stosunków polsko-niemieckich. Poniżej prezentujemy sylwetkę Laureata:
Prof. Klaus Ziemer, ur. 1946 w Heidelbergu, dyrektor Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie i profesor politologii na Uniwersytecie Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie, historyk i politolog. W latach 1966-1972 Klaus Ziemer odbył studia politologiczne, historyczne i z zakresu filologii klasycznej na uniwersytetach w Heidelbergu i Monachium. W latach 1972-1973 Auditeur Libre du Troisième Cycle w Fondation Nationale des Sciences Politiques, Paris; w latach 1973-1987 był asystentem naukowym na Uniwersytecie w Heidelbergu; w roku 1977 obronił pracę doktorską i uzyskał tytułu doktora nauk filozoficznych na Uniwersytecie w Heidelbergu. Na tym samym Uniwersytecie w roku 1985 habilitował się w dziedzinie politologii.
W latach 1986-1991 prof. Klaus Ziemer sprawował zastępstwa w katedrach uniwersytetów w Essen, Monachium, Mannheim i Trewirze, gdzie w roku 1991 został profesorem politologii. Od 1998 roku prof. Klaus Ziemer jest dyrektorem Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie i równocześnie profesorem politologii na stołecznym Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Prof. Klaus Ziemer biegle włada językiem polskim. Zainteresowania badawcze prof. Klausa Ziemera obejmują dzieje XX wieku, najnowszą historię Polski oraz dawne stosunki NRD – Polska.
Prof. Klasu Ziemer ma na swoim koncie wiele ważnych i interesujących publikacji, w tym: (red.) Sozialistische Systeme. Politik - Wirtschaft - Gesellschaft (= Pipers Wörterbuch zur Politik, tom 4), München/Zürich 1986, Paperback-Ausgabe 1989; Die DDR - Polens ungeliebter, aber notwendiger Partner; Das Profil der DDR in der sozialistischen Staatengemeinschaft. Zwanzigste Tagung zum Stand der DDR-Forschung in der Bundesrepublik Deutschland. 9. bis 12. Juni 1987, Köln (Edition Deutschland Archiv) 1987, s. 46-58.
Polens Weg in die Krise. Eine politische Soziologie der "Ära Gierek", Frankfurt/M. (Athenäum) 1987.; Auf dem Weg zum Systemwandel in Polen, w: Osteuropa 39 (9 und 11/12), 1989; Probleme des politischen Systemwechsels der Republik Polen. Eine Zwischenbilanz nach drei Jahren, w: Jahrbuch für Politik 3 (1), 1993, s. 93-123.
Dwa stereotypy. Polska w oczach Niemców - wczoraj i dziś, w: Więź 5 (451), Warszawa 1996, s. 14-29. (red. i współautor) Forschung und Lehre Ostmitteleuropas im Umbruch. Sozialwissenschaften in der Transformation, Marburg (Herder-Institut) 1996; (red. wraz z D. Nohlenem und P. Waldmannem) Lexikon der Politik, tom 4: Die östlichen und südlichen Länder, München (Beck) 1997.
Die Konsolidierung der polnischen Demokratie in den neunziger Jahren, w: Aus Politik und Zeitgeschichte B 6-7/98, 30. Januar 1998, s. 29-38.; Jedność Europy - mity i realia polityczne, w: Więź 4 (468), April 1999, s. 32-41, przedruk w: Aniela Dylus (red.), Europa. Drogi integracji, Warszawa 1999 (Studium Generale Europa, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego), s. 24-32; Grenzen der Wahrnehmung. Das deutsche Polenbild in den letzten 200 Jahren, w: Norbert H. Weber (red.): Die Oder überqueren, Frankfurt/M. (IKO-Verlag für Interkulturelle Kommunikation) 1999, s. 56-70.
Wie konsolidiert ist Polens Demokratie?, w: Andreas Busch/ Wolfgang Merkel (red.): Demokratie in Ost und West. Für Klaus von Beyme. Frankfurt/Ma 1999, s. 332-360.
(red. z Włodzimierzem Borodziejem) Deutsch-polnische Beziehungen 1939-1945-1949. Eine Einführung, Osnabrück 2000, 348 s.; (red. i współautor): Die Neuorganisation der politischen Gesellschaft. Staatliche Institutionen und intermediäre Instanzen in postkommunistischen Staaten Europas, Berlin 2000, 263 s. (Berlin Verlag Arno Spitz GmbH), Osteuropaforschung, Schriftenreihe der Deutschen Gesellschaft für Osteuropakunde, t. 40.; (red. i współautor): Schwierige Nachbarschaften. Die Ostpolitik der Ostmitteleuropäer, Marburg 2001 (Verlag Herder Institut) 219 s.
Myśleliśmy z przygnębieniem, że coś takiego z Niemcami nie byłoby chyba możliwe. Ruchy opozycyjne w NRD na tle doświadczeń polskich: Prawda i pojednanie. W 80. Rocznicę Urodzin Władysława Bartoszewskiego, Oficyna Wydawnicza RYTM, Warszawa 2002, S.595-615.; (red. i współautor): Wahlen in postsozialistischen Staaten, Opladen 2003 (Leske und Budrich Verlag), 380 s.; Totalitarian and Authoritarian Regimes in Europe. Legacies and Lessons from the Twentieth Century. Edited by Jerzy W. Borejsza and Klaus Ziemer in cooperation with Magdalena Hułas, New York/Oxford 2006.
Statuetka Honorowego Hipolita
dla wielkiego przyjaciela Poznania
Na zdjęciu: nadburmistrz Hanoweru – Herbert Schmalstieg ( z lewej ) w towarzystwie dr. Mariana Króla - prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego w chwilę po otrzymaniu Honorowej Statuetki Hipolita, wyróżnienia przyznawanego osobistościom zasłużonym dla Polski.
W dniu 15 października 2006 roku w siedzibie Towarzystwa Muzycznego im. H. Wieniawskiego w Poznaniu, odbyło się spotkanie grona osobistości poznańskich z nadburmistrzem Hanoweru, honorowym obywatelem Poznania Herbertem Schmalstiegiem, który w roku 1976 był sygnatariuszem umowy o współpracy Poznania z Hanowerem obejmującej wymianę doświadczeń w wielu dziedzinach: kulturze, sporcie, komunikacji i ochronie środowiska.
Umowa ta z sukcesami jest nadal kontynuowana. Herbert Schmalstieg, który przed laty w Poznaniu tę umowę inaugurował właśnie kończy swoją misję we władzach miejskich Hanoweru i jego przyjazd do stolicy Wielkopolski był wizytą pożegnalną, podziękowaniem za trzydzieści lat współpracy i przyjaznych kontaktów. Z tej okazji, aby uhonorować zasługi Herberta Schmalstiega dla Poznania, aby dać wyraz podziękowania za jego przyjaźń do wielkopolskiej stolicy, Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego postanowiło przyznać mu Honorową Statuetkę Hipolita, specjalne wyróżnienie Towarzystwa dla osobistości zagranicznych zasłużonych dla Polski.
Aktu wręczenia Herbertowi Schmalstiegowi Honorowej Statuetki Hipolita i Dyplomu dokonał osobiście Prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marian Król. W uroczystości wręczenia wyróżnienia uczestniczyli wszyscy obecni na spotkaniu, z prezesem Towarzystwa Muzycznego im. H. Wieniawskiego, byłym prezydentem miasta Poznania, Andrzejem Wituskim.
Statuetka Honorowego Hipolita
dla wybitnego przedsiębiorcy Polonijnego
29 maja 2004 roku statuetka Honorowego Hipolita została przekazana w ręce wybitnego człowieka, zasłużonego dla Polski i Wielkopolski, pana Henryka Kulczyka, polskiego przedsiębiorcy, który od kilkudziesięciu lat prowadzi swoją firmę w Berlinie, aktywnie uczestnicząc w życiu tamtejszej licznej Polonii. Wręczenia tego prestiżowego wyróżnienia Dostojnemu Laureatowi dokonał prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marian Król. Uroczystość odbyła się w siedzibie Wojewody Wielkopolskiego - Andrzeja Nowakowskiego i przy jego udziale.
Mieszkający i działający od 1956 roku w Berlinie Henryk Kulczyk szybko stał się znanym i cenionym kupcem oraz działaczem polonijnym. Z jego inicjatywy powstał na początku lat 70. Klub Polonijnych Kupców i Przemysłowców BERPOL, który zaktywizował życie Polonii w Niemczech i Berlinie. Henryk Kulczyk przez 13 lat pełnił funkcję jego prezesa, a po rezygnacji został jednogłośnie wybrany honorowym prezesem tego klubu. Jednocześnie przez wiele lat kierował sekcją polską przy Niemieckiej Izbie Przemysłowo Handlowej. W uznaniu zasług na rzecz współpracy polsko-niemieckiej Senat Miasta Berlina przyznał mu w roku 1995 jako pierwszemu cudzoziemcowi order zasługi („Verdienstorden"), najwyższe odznaczenie landu Berlin. Jednocześnie Henryk Kulczyk był jednym z pierwszych „Polonusów", którzy założyli w Polsce przedsiębiorstwo polonijne (Interkulpol - 1982), a także współtwórcą i wieloletnim działaczem Polsko-Polonijnej Izby Przemysłowo-Handlowej Inter-Polcom, poprzedniczki Izby Inwestorów Zagranicznych. Przez cały czas prowadził szeroko zakrojoną działalność charytatywną, między innymi aktywnie wspierając budowę Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Jako przewodniczący Polonijnego Komitetu Centrum Zdrowia Dziecka organizował idącą w miliony dolarów pomoc rzeczową i finansową dla tego przedsięwzięcia.
Amerykański pastor i społecznik
wielki przyjaciel Polski i Wielkopolski
laureatem Honorowego Hipolita
W dniu 28 maja 2004 roku podczas uroczystości jaka odbyła się w salach Hotelu Trawiński w Poznaniu odbyła się uroczystość uhonorowania pana Roberta D. Gamble – amerykańskiego pastora Statuetką Honorowego Hipolita za jego działalność w Wielkopolsce na rzecz tworzenia społeczeństwa obywatelskiego. Wśród licznie przybyłych przedstawicieli władz wojewódzkich, władz miasta Poznania oraz przyjaciół pana Gamble nie zabrakło również członków rodziny dostojnego Laureata, którzy specjalnie na tę uroczystość przybyli ze Stanów Zjednoczonych. Dostojnemu Laureatowi przyznane Mu wyróżnienie wręczył prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marian Król.
Robert D. Gamble jest Amerykaninem, i pochodzi z Bostonu, stan Massachusetts. Pierwszy raz był w Polsce, w roku 1958, jako student biorąc udział w wycieczce akademickiej. Od tego czasu, utrzymywał bliski kontakty z Polską.
W roku 1966, stał się pastorem wyznania "Protestant Episcopal Church of the U.S.A." Zawsze jednak podkreśla, że, chociaż jest aktywnym chrześcijaninem, tutaj w Polsce nie działa jako pastor.
W styczniu, 1985 r., podczas krótkiej wizyty, pan Gamble miał pierwszy kontakt z polskimi grupami Anonimowych Alkoholików. Robert D. Gamble zaczynał pomagać w nawiązywaniu kontaktów między zainteresowanymi tym problemem naukowcami i profesjonalistami z Polski, a ich kolegami w Stanach. Sponsorował wizyty Amerykanów i jedną z Islandii do Polski, ale też Polaków do Ameryki.
W roku 1989, zainicjował amatorski program telewizyjny w języku polskim, "Video Rodzina", dla telewizji kablowej w Bostonie i w kilku innych miastach. W roku 1992, zdecydował się sponsorować w Poznaniu "Radio Obywatelskie". Sformułował hasło "Radio które słucha Ciebie"; to było pierwsze prawdziwe "talk radio" w Polsce.
W roku 1992, wydał książkę pt. "Jak mówić, żeby dzieci słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły". Pozytywna reakcja Polaków stała się podstawą jego wydawnictwa, "Media Rodzina". Wydawnictwo wydaje inne książki dla rodziców, książki z zakresu psychologii, powrót do zdrowia po nałogu, o pracy policjantów, książki o Wielkopolsce i książki dobre do czytania dla młodzieży. Wydawnictwo jest najbardziej znana z tego, że wydaje po polsku serię "Harry Potter".
Główną pracą charytatywną pana Gamble'a w Polsce była wspieranie warsztatów dla psychologów i nauczycieli na temat "Jak mówić..., jak słuchać..." Gamble jest inicjatorem corocznej "Wigilii pod Rondem", gdzie Poznaniacy mogą zbierać się razem, żeby podzielić się opłatkiem i śpiewać razem kolędy. Gamble wspierał też pracę hospicjum.
Czuję się zaszczycony – mówi Robert D. Gamble - że mogłem zaangażować się w wiele spraw, chociaż podkreśla, że nic z tego by nie wyszło, gdyby nie pozytywna reakcja Poznaniaków i Polaków oraz dobra współpraca z nimi.
Prawnuczka Hipolita Cegielskiego
wśród laureatów Honorowego Hipolita
Zofia Doerferowa - w prostej linii prawnuczka Hipolita Cegielskiego, honorowa członkini Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, w dniu 26 marca 2004 roku wyróżniona została specjalnym dyplomem i statuetką Honorowego Hipolita. Rodowita poznanianka, absolwentka wydziału prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Przez całe życie zawodowe związana z Poznaniem. Zamiłowana turystka przez wiele lat zajmowała się też pilotowaniem wycieczek krajowych i zagranicznych. Obecnie na emeryturze. Nadal jednak czynna społecznie, bierze też aktywny udział w utrwalaniu pozytywistycznej legendy Hipolita Cegielskiego, m.in. spotykając się z młodzieżą szkolną.
Lyon - Poznań
Honorowy Hipolit za współpracę
bliźniaczych miast i ludzi
Jest dobrą, usankcjonowaną już praktyką Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego honorowanie wyróżnieniami Statuetką Hipolita i Dyplomami Uznania także osobistości zagranicznych, które bądź działalnością gospodarczą, bądź w jakiejkolwiek innej dziedzinie zasłużyły się dla Wielkopolski, Poznania i całego kraju. Ostatnio taką wyróżnioną osobistością został Pan Roger Grivel, prezydent generalny Instytutu France - Pologne w Lyonie.
Uroczystość wręczenia Pany Rogerowi Grivel wysokiego wyróżnienia Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego odbyła się w dniu 16 września 2002 roku w Poznaniu, w siedzibie Urzędu Wojewódzkiego w obecności Wojewody Wielkopolskiego, Marszałka Województwa Wielkopolskiego oraz zaproszonych przedstawicieli środowiska wielkopolskiego.
Wręczając Panu Grivel honorową Statuetkę Hipolita, prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marian Król podkreślił, że wyróżnienie to jest wyrazem uznania zasług jakie położył Pan Roger Grivel na polu popularyzacji polskiej kultury i sztuki we Francji, a szczególnie za jego inicjatywę zapraszania do Francji zespołów operowych i teatralnych także z Poznania, oraz udział w powstaniu w 1989 roku w stolicy Wielkopolski oddziału Instytutu France - Pologne.
 |
| Na zdjęciu: laureat Honorowego Hipolita, Roger Grivel ( z lewej) w rozmowie z prezydentem Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marianem Królem, w chwilę po otrzymaniu wyróżnienia.
Foto: archiwum THC |
SYLWETKA LAUREATA
Roger Grivel, prezydent generalny Instytutu France - Pologne w Lyonie był jednym z głównych animatorów współpracy kulturalnej Polski i Francji. To za Jego sprawą wyruszyły do Francji pierwsze polskie zespoły teatralne i operowe z Łodzi, Wrocławia i Poznania.
Z inicjatywy prezydenta Rogera Grivela podpisano też pierwsze umowy o współpracy miast bliźniaczych między obydwoma krajami. Zapoczątkował on wymianę naukową między wyższymi uczelniami Polski i Francji, organizowanie stypendiów dla polskich studentów, a nawet wymianę sportowców pomiędzy obu krajami.
W 1995 roku Roger Grivel wraz z delegacją Instytutu France - Pologne z Lyonu gościł w Poznaniu i był wraz z delegacją przyjęty przez ówczesnego wojewodę i ówczesnego prezydenta. Wkrótce potem wystąpiła w stolicy Wielkopolski znakomita orkiestra symfoniczna ze Saint - Foy les Lyon.
Roger Grivel jest laureatem licznych polskich odznaczeń państwowych, tytułów zasłużonego dla szeregu miast, wyróżnień i dyplomów uznania. Roger Grivel jest wielkim przyjacielem Polski i Polaków.
Nowoczesna przedsiębiorczość
to tworzenie nowych miejsc pracy
Dyplom Honorowy i statuetka Hipolita
dla zagranicznego menedżera
Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego, marszałek Województwa Wielkopolskiego, wojewoda Wielkopolski oraz Kapituła Honorowego Hipolita wspólnie postanowili uhonorować prezesa spółki Volkswagen Polska, Klausa Eberhardta dyplomem "Lidera nowoczesnej przedsiębiorczości i pracy organicznej" za całokształt jego działalności w zakresie rozwoju fabryki samochodów w Antoninku pod Poznaniem. Z małego zakładu, produkującego jeszcze niedawno prawie rzemieślniczymi metodami przestarzałe terenowe Tarpany, spółka Volkswagen Polska, kierowana przez Klausa Eberhardta w ciągu kilku lat stworzyła nowoczesną fabrykę samochodów dostawczych i osobowych wysokiej klasy. Dzisiaj w zakładach Volkswagen Polska produkuje się 15 typów aut, a prognozy wskazują, że w roku 2004 fabryka osiągnie zdolność produkcyjna na poziomie 140 tysięcy samochodów rocznie.
Dla Poznania i w ogóle regionu wielkopolskiego rozwój Volkswagen Polska ma duże znaczenie. W zakładach tej firmy znalazło zatrudnienie ponad 2 600 pracowników, co w warunkach panującego w Polsce bezrobocia jest niezwykle ważne. Duże zasługi Klausa Eberhardta w rozwoju zakładów i tworzeniu dzięki temu miejsc pracy doczekały się uznania ze strony Wielkopolan. 25 czerwca 2002 roku, w siedzibie spółki Volkswagen Polska odbyła się kameralna uroczystość w czasie której prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, dr Marian Król, w obecności przedstawicieli władz samorządowych i państwowych województwa wielkopolskiego wręczył Klausowi Eberhardtowi Dyplom Honorowy oraz statuetkę Hipolita.
Klaus Eberhardt ze wzruszeniem podziękował za to prestiżowe wyróżnienie i wyraził zadowolenie z faktu, że fabryka, którą praktycznie organizował od podstaw rozwija się tak dynamicznie i podkreślił, że w dużej mierze jest to zasługą wysokich kwalifikacji polskich pracowników.
Na zdjęciu od lewej: prezes Klaus Eberhardt w towarzystwie prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego dr Mariana Króla w chwilę po otrzymaniu statuetki Hipolita oraz dyplomu honorowego "Lidera nowoczesnej przedsiębiorczości i pracy organicznej", wyróżnień przyznanych przez Towarzystwo im. Hipolita Cegielskiego.
Klaus Eberhardt
Prezes Zarządu Volkswagen Poznań
Klaus Eberhardt urodził się 12 grudnia 1936 r. na północy Niemiec. Po ukończeniu szkoły rozpoczął studia, które ukończył z tytułem mgr inż. Elektroniki. W 1970 r. w firmie Volkswagen w Wolfsburgu objął funkcję kierowniczą w dziale elektroniki. W tym okresie w firmie Volkswagen nastąpił rozwój w dziedzinie opracowywania programów dla komputerowych systemów sterowania, a równocześnie Volkswagen rozpoczął produkcję robotów własnej konstrukcji. Klaus Eberhardt w istotnej mierze przyczynił się do wprowadzenia tych nowoczesnych rozwiązań w firmie.
W roku 1972 Klaus Eberhardt przeszedł z Wolfsburga do Hanoweru. Tam był odpowiedzialny za sprawy elektrotechniki w fabryce samochodów produkującej 200.000 samochodów rocznie. Z chwilą wprowadzania nowego modelu samochodu Klaus Eberhardt był odpowiedzialny za produkcję prototypu i produkcję przed seryjną. W jego gestii znajdowały się również wszystkie sprawy techniczne zakładu.
W 1989 r. został kierownikiem produkcji tej fabryki, która wówczas zatrudniała już 16.000 pracowników. W 1993 r. powstała spółka Volkswagen Poznań. Prezesem tej spółki od momentu jej powstania był Klaus Eberhardt, który w Zarządzie odpowiedzialny był za sprawy techniki.
W okresie 8 lat, w czasie których Klaus Eberhardt kierował spółką Volkswagen Poznań, zatrudnienie w tym zakładzie wzrosło z 250 do 2.600 pracowników. W roku 2000 firma wyprodukowała 71.000 samochodów. Plany na przyszłość do roku 2004 przewidują podwojenie produkcji i zatrudnienia.
Żona prezesa Eberhardta jest magistrem filologii polskiej. Klaus Eberhardt ma dwóch dorosłych synów, którzy również pracują w koncernie Volkswagena (Jeden w Meksyku, drugi w Hanowerze). Jego hobby to stare samochody. Klaus Eberhardt uprawia sport żeglarski, gra w tenisa i jeździ na nartach.
Dla ludzi i środowiska
Inwestycja za 10 milionów złotych
Harald Müller, współwłaściciel niemieckiego Holdingu ADCO już na przełomie lat 1993-1994 zainteresowali się możliwościami jakie stwarza otwarcie się polskiej gospodarki na świat podjął inicjatywę zainwestowania w naszym kraju. Przedsięwzięcie pod nazwą TOI TOI - Przenośne Systemy Sanitarne Spółka z o.o. zrealizowane zostało w pierwszej kolejności w Warszawie, Dąbrowie Górniczej, Wrocławiu i Poznaniu. Bardzo szybko nowoczesny system sanitariatów przenośnych, znany wcześnie w krajach Europy Zachodniej, zdobył sobie uznanie na placach budów, parkingach, terenach rekreacyjnych i wszędzie tam, gdzie odbywały się duże zgromadzenia, a nie było infrastruktury sanitarnej. Kabiny TOI TOI zyskały sobie prawo obywatelstwa, jako urządzenia służące zarówno ludziom jak i środowisku.
Chociaż zarówno sam produkt jak i związane z nim usługi stanowią określoną specyfikę, ich wartość i użyteczność społeczną doceniała Kapituła przyznająca wyróżnienia za działalność gospodarczą, czego wyrazem było przyznanie inwestorowi i pomysłodawcy przedsięwzięcia, panu Müllerowi Dyplomu Uznania dla Inwestorów Zagranicznych oraz Honorowej Statuetki Hipolita Cegielskiego.
Na zdjęciu laureat Honorowej Statuetki Hipolita Cegielskiego, pan Harald Müller w chwilę po otrzymaniu wyróżnienia z rąk Prezydenta Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego, pana dr Mariana Króla, w czasie uroczystości jaka odbyła się w dniu 2 lutego 2002 roku w siedzibie Towarzystwa w Poznaniu.
Z najlepszego polskiego mleka...
Hochland pachnący serami
Firma Hochland utworzona w Niemczech przez Georga Summera i Roberta Reicha powstała w roku 1927 jako niewielka serowarnia. Jej produkty szybko jednak zdobywały rynek wkrótce marka Hochland była znana w Europie. Po drugiej wojnie światowej Hochland znacznie poszerzył swoja działalność inwestując m.in. we Francji i Hiszpanii. A w latach dziewięćdziesiątych firma zwróciła swoją uwagę w kierunku Polski.
W 1995 roku w Kaźmierzu, w Wielkopolsce, Hochland uruchomił swoją pierwszą w Polsce inwestycję. Wykwintne sery pleśniowe, wytwarzane według najlepszych receptur francuskich szybko podbiły rynek. Ten sukces skłonił właścicieli firmy do rozwoju zakładów serowarskich w Polsce. Tym razem wybór padł na Baranowo koło Ostrołęki. Tam właśnie - jak mówił przy okazji uruchamiania tego zakładu pan Rolf Summer znaleziono znakomite zaplecze surowcowe, krainę mlekiem płynącą.
Dzisiaj w każdym sklepie w Polsce można kupić sery dojrzewające wyprodukowane w zakładach serowarskich firmy Hochland. Produkty te poddane weryfikacji konsumentów od samego początku zyskały najwyższe oceny jakościowe, czego wyrazem było przyznawanie im certyfikatów jakościowych "Dobre bo Polskie".
Ukoronowaniem zasług firmy dla rozwoju produkcji serów w Polsce, oraz stworzenia nowoczesnego systemu pozyskiwania surowców, który zapewnia polskim rolnikom - producentom mleka - stabilność pracy i płacy, stało się wyróżnienie pana Rolfa Summera, przewodniczącego Rady Nadzorczej Hochland Polska, współwłaściciela i w prostej linii potomka założyciela Hochlandu w roku 1927, Georga Summera, Honorową Statuetką Hipolita Cegielskiego.
Uroczystość wręczenia Dyplomu oraz honorowej Statuetki Hipolita Cegielskiego odbyła się w Baranowie w dniu 25 maja 2001 roku przy okazji uruchamianie tej nowej inwestycji. Dyplom i Statuetkę przekazał laureatowi Prezydent Towarzystwa imienia Hipolita Cegielskiego, pan dr Marian Król, który w swoim gratulacyjnym wystąpieniu podkreślił odwagę Rolfa Summera w inwestowaniu w Polsce, oraz to, że firma Hochland zaufała polskim rolnikom i jakości ich mleczarskiej produkcji. "Były to trafne decyzje - odpowiedział Rolf Summer - a jakość polskiego mleka jest znakomita, co pozwala nam produkować najbardziej wyrafinowane sery".
Na zdjęciu od lewej: laureat Honorowej Statuetki Hipolita Cegielskiego - Rolf Summer z insygniami wyróżnienia oraz Prezydent Towarzystwa im. Hipolita Cegielskiego - dr Marian Król w chwilę po ceremonii wręczeniu Dyplomu i Statuetki.
