Laureaci Statuetki Złotego Hipolita

Stanisław Lorenc urodzony 8 listopada 1943 w Radlinie. Profesor dr. hab. oceanologii i petrologii, nauczyciel akademicki. W 1961 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Jarocinie i podjął studia geologiczne w Instytucie Nauk Geologicznych Uniwersytetu Wrocławskiego. Tytuł zawodowy magistra uzyskał w 1967, następnie pracował na tej uczelni, specjalizując się w petrologii. W 1973 został doktorem, a w 1982 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W latach 80. był inicjatorem i współorganizatorem powstania Instytutu Geologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, a następnie jego dyrektorem. W 1994 otrzymał tytuł profesoranauk o Ziemi, w 1998 objął stanowisko profesora zwyczajnego. Na UAM przez dwie kadencje sprawował urząd rektora (2002-2008).
W 2005 został wybrany na przewodniczącego Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich. W 2010 objął funkcję dyrektora Zamiejscowego Ośrodka Dydaktycznego w Pile. Okresowo pracował również jako profesor Uniwersytetu w Trewirze.
Otrzymał nagrodę naukową międzynarodowego towarzystwa Geologische Vereinigung. Jest autorem podręcznika akademickiego z zakresu petrografii. Główne prace naukowe Stanisława Lorenca z lat 70. i 80. dotyczyły problemów geologii Sudetów, szczególnie Gór Kaczawskich, których budowa była wtedy najmniej poznana wśród wszystkich rejonów sudeckich. Od lat 90. badania naukowe poświęcił geologii wgłębnych utworów paleozoiku Pomorza Zachodniego oraz analizie osadów dennych Pacyfiku, Oceanu Indyjskiego i szelfów Wietnamu i Chin, m.in. w ramach międzynarodowego programu badań dna oceanicznego w strefach wulkanicznych.